«...πετάει ο γάιδαρος...», φρέσκος Freddo e Caldo!!

Δευτέρα 11/03 κι έχω ξυπνήσει σ’ ένα ανέκδοτο.. Ξέρετε, εκεί που μπαίνει ένας Γερμανός, ένας Ιταλός κι ένας Έλληνας σ΄ένα αεροπλάνο..

Βάλτε μαζί κι ένα μωρό, μια ντουζίνα Αμερικανούς, έναν χοντρό, έναν ψηλό, έναν κοντό (εμένα), κι έναν Ινδό.. Μην αναρωτιέστε, Ινδός είναι σίγουρα.. μ’αυτό το ασιατικό (χ)ηλιοκαμμένο χρώμα και τα αγγλικά Robocop από μασημένη κασέτα είναι Ιν-δός!

Είχα πει πως το σημερινό άρθρο θα γραφτεί στο αεροπλάνο, ή αερόπλανο για τους πολλά βαρείς και όχι.. Αυτή τη στιγμή σας γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι, στο netbook (σσσσατανάδες) από χιλιάδες μέτρα ψηλά! Κοινώς ΑΝ είδατε πάνω απ’ τα κεφάλια σας τις κωλοτσέπες του τζιν μου, το πουκαμισάκι που ίιιισα-ίσα φαίνεται, και τους δυο πάτους των adidas που πήρα μαζί μου, μην ανησυχείτε εγώ είμαι βρε..

Επιβιβάστηκα λοιπόν στην πτήση A3-500 της Aegean, πριν λίγη ώρα. Κανένα πρόβλημα στον έλεγχο, μου ζήτησαν μόνο ν’ ανοίξω το netbook μου.. Λέω, να το ανοίξω – ανάψω;; Να δείτε δηλαδή τι έχει μέσα; Τούτο είναι άλλη κουβέντα.. Όχι, απλά έπρεπε να το ανοίξω.. Να δουν ρε παιδί μου οι άνθρωποι, έχει όλα τα κουμπιά στη θέση τους, η οθόνη είναι εντάξει καθαρή; Δεν ήξερα ότι άνοιξε «Πλαίσιο» μετά τον έλεγχο.
Ο οποίος σήμερα συγκεκριμένα έγινε και σωματικός! Τι το θελα να μη βγάλω το ρολόι μου και να περάσω απ’ τον ανιχνευτή; Μπιπ! Βλέπω έναν παλίκαρο να φοράει γάντια.. Εκεί λίγο μουδιασα.. Σόρρυ αλλά όταν βλέπεις ένα άλλο ανθρώπινο ον, να φοράει γάντια, και να ρχεται προς το μέρος σου, βαράει λίγο το καμπανάκι.. Alert alert! Και με τη νεύρωση που υπάρχει στα αεροδρόμια ανα τον κόσμο με τους κανόνες ασφαλείας, άμα κάνεις το λάθος και βάλεις το λάθος αντικείμενο (π.χ. νυχοκόπτη), στο λάθος μέρος (π.χ. στη χειραποσκευή), δεν τη γλιτώνεις την εξέταση προστάτη.. Αν μου συμβεί το ίδιο στην επιστροφή, θα μείνω εκεί να ξέρετε! Γερμανός, με γάντι, μακριά από μένα!

Αναταρράξεις..

Ύστερα ήρθε η ώρα του πρωινού.. Αφού έκανα το λάθος να μη φάω στο σπίτι, είπα να γέψω ζαμπονοκασερόπιτα και χυμό πορτοκάλι απ’ τα Everest Olympic Catering, άσχετα αν θα φάω και στο αεροπλάνο.. Το φύλο κρούστας είναι ανοιγμένο από πόδια μοντέλων της Victoria’s Secret (που κάποια μέρα θα το ΜΑΘΩ!) οι οποίες ταυτόχρονα παίζουν άρπα, το ζαμπόν προέρχεται από ιπτάμενα γουρούνια, το κασέρι φτιάχτηκε από γάλα αγελάδων που αρμέγονται μόνες τους και πήζει σε θερμοκρασία που τηρείται μυστική εδώ και αιώνες, περίπου τόσους όσους και του Drambuie. Όσο για το χυμό πορτοκάλι, το Life έξω απ’ το κουτί, μάλλον λειτουργεί σαν health potion στο world of warcraft, σου δίνει δηλαδή ζωή μετά από ξύλο με τα δαιμόνια! Μόνο έτσι εξηγείται το 6,70 στο κάτω μέρος της απόδειξης.. Για να συνεχίσω, λοιπόν, να ζω θα προσποιηθώ πως αυτά είναι «έξοδα ταξιδίου», απολαμβάνω την πιτα μου και καβαλάω το σιδερένιο πουλί.. (χμ.. όχι, δε σώζεται.. όπως και να το γράψεις αυτό, ακούγεται κάπως..)

29F, η θέση μου, έγινε 29A, παράθυρο αλλά απ’ την άλλη μερια, λόγω μιας κοπέλας που προφανώς θεώρησε (με το νου της) πως το 29F ήταν το μέγεθος του σουτιέν της και γι’ αυτό στρογγυλοκάθησε στη θέση μου, αλλά ντέφι να γίνει πήγα απ’ την άλλη. Τελευτάια σειρά, γιατί χτες μου σφυρίξανε ότι η ουρά λέει του αεροπλάνου μένει άθικτη σε περίπτωση ανάγκης, σύμφωνα με μελέτες. Αυτές οι μελέτες, όμως, δεν ξέρουν εμένα, που σε περίπτωση ανάγκης υποψιάζομαι, και δε θέλω ποτέ να το διασταυρώσω,  πως θα τις τίναζα στον αέρα πριν ανατιναχτώ εγώ, μαζί με το αεροπλανάκι! Το μόνο που σώζει την κατάσταση είναι οι μυρωδιές που έρχονται απ’ το χώρο των αεροσυνοδών. Βλέπω το τσάι και το ζεστό ψωμάκι μου να πλησιάζουν..

Αναταρράξεις.. Πρωινό Aegean (πεινιρλάκι, ΜΕΒΓΑΛ στραγγιστό 2% οι καλοί μου μη βαρύνει τ’ αεροπλάνο, ψωμάκι-βουτυράκι-μαρμελάδα βερύκοκο ρίκο-ρίκο-ρίκοκο)..

Κι αφού βουτύρωσα λίγο το ψωμάκι, συνεχίζω βουτυρώνοντας το πληκτρολόγιο. Ως γνήσιος πελάτης αεροπορικής εταιρίας πριν τον προορισμό, πριν την τιμή, πριν την ώρα αναχώρησης αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι «πετάει;;». «Στέκεται στον αέρα το πουλί;». «Δεν πέφτει έτσι..;;». Στη λογική μου αμφιβολία, λοιπόν, «θα πέσει – δε θα πέσει» έρχεται να προστεθεί το όνομα του κυβερνήτη.. Θ. Βυθούλκας!! ΒΥΘΟΥλκας... Μόλις τ’ άκουσα έκανα το σταυρό μου, στεφανάκι, παναγίτσα και φίλησα και σταυρό! Παναγία μου, λέω, μη μας βυθουλκήσει ο Βυθούλκας σε κανα βυθό! Μέχρι στιγμής πάντως.. πετάει ο γάιδαρος!

Αραγε η βαλίτσα μου φορτώθηκε;.. Όχι το λέω γιατί πολλά συμβαίνουν! Η βαλιτσα.. αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Γυρίζω χτες αργά (με ψυχή φορτωμέεεεενηηη..) και βρίσκω τη βαλίτσα μου ετοιμη να τη γεμίσω. Κι όταν λέω έτοιμη, εννοώ αφού είχε φορτώσει η ελληνίδα μάνα τη βαλίτσα με πράματα που θέλει να στείλει στο μεγαλύτερο κανακάρη της.. Ξέρετε τι έχω στη βαλίτσα μου; Τάπερ με κιμαδόπιτα.. Βαζάκι με γλυκό πορτοκάλι.. Και.. Κεφάλι σφουγγαρίστρας! Δε γίνεται να το επινοήσω εγώ αυτό παιδιά, έχω στη βαλίτσα μου κεφάλι σφουγγαρίστρας!!! Απ’ ό,τι φαίνεται είναι δύσκολο να βρεις κεφάλι σφουγγαρίστρας στη Γερμανία. Νομίζω άκουσα μια ιστορία πως οι Γερμανοί, λέει, δε σφουγγαρίζουν ποτέ το σπίτι τους. Ποτέ! Δε χρησιμοποιούν σφουγγαρίστρες. Απλά, νοικιάζουν 4, 5 σκυλάκια, πετάνε λίγες κροκέτες στις τέσσερις γωνιές του σπιτιου, κι ύστερα φωνάζουν «lecken sie σκυλάκια το πάτωμα!!»... Παράλογο, λοιπόν, που έχω κεφάλι σφουγγαρίστρας (το λέω όλο να το πιστέψω) στη βαλίτσα μου;........... δεν απαντάει, άρα.. λογικό!

Η θέα είναι μαγεία, προς το παρόν η γη δε μοιάζει με ζωγραφιά, αλλά με λευκό καμβά, σύννεφο ως εκεί που φτάνει το μάτι σου και χιονισμένες κορυφές που προβάλουν με θράσος πάνω απ’ τα «μπαμπάκια».. Απλά και μόνο βλέποντας καταγάλανο ουρανό, ξεφεύγω! Αν και πρέπει να παραδεχτώ πως έκανε κάτι ανοιξιάτικες, θεσσαλονικιές μέρες τελευταία, τα σύννεφα και η βροχή έκαναν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Κι επειδή εδώ και καιρό αποφάσισα τελειωτικά πως δεν είμαι άνθρωπος της μούντας, αλλά παιδί του ήλιου (αργοτερα θα εξελιχθώ και σε γερακίνας γιος.. στάδιο-στάδιο.. όπως ο Pikachu), το ταξίδι μου φαίνεται να ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς!

Προορισμός... Μόναχο!

Δ.

Υ.γ.: σφηνάκι προβληματισμού... 25 στα 26 είναι μικρή ηλικία για κολώνια ISSEY MIYAKE;

Aν σου άρεσε κάνε LIKE..

Follow @frappedoupoli